Veilig gearriveerd and the start of the good life

Tijd voor een update vanuit het zonnige Costa Rica

We zijn als je dit leest dus veilig aangekomen. Helemaal kapot en gaar kwamen we uit de vlucht van KLM. De vlucht was wel echte luxe: best wel wat beenruimte, allemaal films om te kijken en het eten viel ook niet tegen. Eenmaal geland op Panama moesten we 2 uur wachten op de volgende vlucht. En die vlucht was wel een hell. Helemaal vol gepropt en ik had een redelijk fors iemand voor mij zitten die gelijk zijn stoel in lig stand zette waardoor ik klem zat (jeee-_-') Ik heb er natuurlijk wat van gezegd maar schijnbaar is het tegenwoordig niet meer normaal om het eerst te vragen of het mag en kan. En dan noemen ze ons de jeugd van tegenwoordig. Uiteindelijk heeft hij de stoel wel weer naar voren gezet en kon ik zover als het mogelijk was goed zitten. De vlucht van Panama naar San Jose duurde maar 1 uurtje en had veel turbulentie (eigenlijk de hele vlucht.) en ondanks dat de vlucht maar 1 uur duurde toch kregen we een snack (niet echt lekker haha, maar had toch best honger).

Nou uiteindelijk geland in Costa Rica hebben we onze spullen gehaald en een simkaart gekocht (als je het nummer wil kan je er om vragen). Om het vliegtuig te verlaten werden onze spullen nogmaals door de scanner en moesten een soort verblijfsvergunning wat we in het vliegtuig moesten invullen inleveren. Buiten bij het vliegveld stond allemaal hongerige taxi chauffeurs die je maar al te graag een rit aan wilde bieden, maar gelukkig hadden we via het hotel al een taxi geregeld (en die was gratis). Eenmaal in het hotel zijn we eigenlijk gelijk gaan douchen en het bed in gegaan. De volgende ochtend (woensdag) waren we alleen allebei al om 3 uur (10 uur Nederlandse tijd) klaar wakker en konden we ook niet meer in slaap komen en hebben we gewacht tot 6 uur om te ontbijten. Een traditioneel gerecht hier is rijst met bruinen bonen en is eigenlijk best lekker (mits het gekruid is natuurlijk) en heeeeeeel veeeeel fruit wat veel beter smaakt dan in Nederland (hehe). Na het ontbijt moesten we nog heeeel lang wachten voordat we met de taxi naar het busstation konden omdat we pas om 9 uur een taxi hadden besteld (de bus kwam om 10.15).

Eenmaal in de taxi wilde hij ons eerst naar het vliegveld brengen (iets met een miscommunicatie). Maar gelukkig kwamen we er op tijd achter dat hij de compleet andere kant op wilde. Het busstation vinden was ook nog niet zo makkelijk, schijnbaar was hij er nog nooit geweest, maar het lag in the middle of nowhere dus best logisch. Voordat we het busstation in gingen stonden er weer een heleboel hongerige taxi chauffeurs en eentje die ons op probeerde te lichten. Hij zei namelijk dat er geen bus onze richting op reed en dat hij ons best wilde brengen met zijn taxi (een rit van 4 uur) wat ongetwijfeld veel geld zou kosten. We hebben hem uiteindelijk gewoon genegeerd en toen gaf hij het gelukkig ook op.

Op het busstation wilde we dus een kaartje kopen van de bus om 10.15 naar Ojochal maar die zat al vol, dus moesten we wachten tot 11 uur voor de volgende bus. Daar was ik niet heel blij mee aangezien ik niet echt lekker zat daar. Na een potje nog meer vervelen en zweten (pff het is zooo heet) zaten we eindelijk in de bus. Wel gezegd een bus zonder airco maar wel met arko waar iedereen gretig gebruik van maakte. Daarbij waren de bussen weer aardig volgepropt en niet gebouwd op lange mensen (Zal wel iets met de lengte van de mensen die hier wonen te maken hebben) Eenmaal zittend in de bus gaan er weer chappies voor ons zitten die gelijk de stoel in lig stand neer zetten. Schijnbaar is dat normaal hier. Maar na met handen en voeten uitlegt te hebben dat Koen en ik lang zijn en wij vast zitten in de stoel al hun de stoel naar achteren zetten, zette ze toch de stoel iets verder naar voren. Nog steeds niet helemaal recht maar, iets is beter dan niets.

In de bus hebben we redelijk wat van San Jose gezien en Jezus die stad is lelijk. Allemaal hekken, grauwe stad en een Mac Donalds of Tacobel op elke straathoek. Eindelijk een beetje uit de stad weg kwam er meer natuur en ruimte. We hebben zelfs onderweg nog krokodillen zien zonnen in een rivier. En er was een suïcidaal kalf dat in een keer de snelweg overstak dat net niet geraakt werd. De busrit was verder op zich niet echt bijzonder, vooral veel zweten door hitte.

Rond half 4 waren we er dan eindelijk Reserva Playa Tortuga! We werden vrolijk begroet door Néomi en er zat nog een grote groep uit Engeland. We kregen onze kamer te zien en gingen eigenlijk gelijk weg naar een hotel om cocktails te drinken omdat de Engelse die de volgende ochtend vroeg zouden vertrekken. Ik heb uiteindelijk maar geen cocktail gedronken omdat ik dan onder de tafel in slaap zou zijn gevallen. We zijn uiteindelijk ook om 18 uur terug gegaan en zonder eten direct het bed in gegaan.

De volgende ochtend (donderdag) hebben we welgeteld tot 5 uur geslapen en toen waren we al weer klaar wakker. Op zich is het niet zo erg om vroeg wakker te worden omdat het dan nog "koel" is. Deze dag hebben we vooral aan stage gewerkt en 's avonds zijn we naar het strand gegaan maar het was high tide dus er was niet zoveel te zien. In de avond hebben we ook nog regen gehad wat echt heftig er aan toe gaat. Dit heeft ook de zandvlooien naar binnen gejaagd waardoor we de hele tijd gebeten worden. vrij vervelend. Maar die dingen zitten overal dus je ontkomt er niet aan en muggen prikken je ook nog ondanks het gebruik van DEET.

Vrijdag hebben weer aan stage gewerkt (maarja dat moet ook) tot 2 uur en zijn toen naar het strand gegaan. Dat ligt praktisch achter het reservaat. We hebben het hele strand afgelopen en zijn naar een grot gelopen waar vleermuizen zaten (daar moet ik nog een goeie foto van maken). En toen we terug waren zijn we naar het een hotel gegaan waar wij mogen zwemmen. In de zee kan je ook zwemmen maar daar zijn wel krokodillen gespot.

En dit was het wel weer zo'n beetje.

Tot de volgende update.