Nog maar een maandje (iets minder zelfs)

Oepsie, ik heb al bijna een maand niets van mij laten horen! Dus het mag wel weer een keer (pas op dit is een hele lange, hahah). Het avontuur is in ieder geval bijna afgelopen, wat echt heel jammer is. Graag zou ik hier blijven maar dat is niet mogelijk. Ik heb al wel besloten door een vrijwilliger die hier nu werkt om een "around the world" trip wil gaan doen (dit doet zij nu namelijk). Wanneer weet ik nog niet maar ik ga het doen! en als ik het dan doe ga ik ook terug naar Costa Rica. Het is hier te mooi om niet meer terug te komen.

Maar verder met de update:

De laatste tijd ben ik heel druk met de afronding van mijn stage en doe ik door de weeks eigenlijk niet zo veel meer. Vooral veel op mijn kont zitten achter de computer en typen (helaas, ik had het graag anders gezien want ik krijg er een zitreet van). Ik ben in ieder geval had op weg en het gaat de goede kant op. Helaas zijn mijn resultaten niet zo als ik gehoopt had maar "geen resultaat is ook resultaat".

In de weekenden doen we gelukkig nog wel veel leuke dingen. Als ik het mij goed herinner gingen we in mijn laatste update naar Manuel Antonio National Park. Dit was heel leuk (maar wel heel vermoeiend omdat we er zo vroeg voor op moesten). Néomi en ik hadden dus een tour geboekt met gids en we kwamen precies op tijd aan in Quepos voor onze ride naar het park. Koen is wel met ons mee gegaan (om te skimboarden) naar Quepos maar kon dus niet mee naar het park rijden omdat de bus alleen voor de tour mensen was. Gelukkig reden er bussen om de 15 minuten. We hebben toen we uit de bus stapte wel onze eerste Nederland sprekende Costa Ricaan ontmoet(hij was getrouwd met een Nederlander) best wel grappig om dat ook eens mee te maken. Die zullen wel heel zeldzaam zijn, haha. Maar onze tour gids was heel aardig en sprak ook goed Engels, dat ontbreekt bij sommige nog wel eens. Eenmaal in het park begon het gelijk, de lens werd gelijk gereed gemaakt en op een paar tent making bats gezet. Die dieren blijven eigenlijk als ze een goed huis hebben op de zelfde plek. En eigenlijk is de hele tour zo dat de eerste de meeste dieren spot en dat aan de rest doorgeeft (lekker makkelijk dus). Er lopen in het park ook een heleboel verschillende tour bedrijven rond en het is zeker heel druk met wat ik gewend ben. Als je iets ziet staan er gelijk 15 tot 20 mensen om je heen. Het was desondanks dat toch heel leuk. We hebben een baby luiaard gezien (echt super schattig), een kolibri door de lens (hij zat stil wat een wonder is), apen die aan het eten waren (deze waren niet bang omdat ze gewend waren aan de mensen), een zonnende luiaard, een agoutis en veel meer eigenlijk. We liepen tijdens de wandeling ook steeds meer richting het strand. En vlak bij het strand zaten een heleboel dieren die absoluut niet bang voor je waren. Zo zagen we een Coati die aan het eten was waar ik gewoon letterlijk naast kon gaan staan. Ik had hem denk ik zelfs kunnen aaien, maar dat is iets te veel van het goeie. Op het strand zelf liepen ook een heleboel dieren die maar al te graag in je tas je eten wilde stelen (Agoutis en wasberen). We lagen op onze handdoek en de wasbeer kwam eraan, ging in de tas graaien en trok zich absoluut niets aan van de mensen die hem weg probeerde te jagen. We hebben heel even op het strand in het park gelegen omdat Koen buiten het park lag (hij mocht het beschermd natuur gebied niet in met z'n skimboard, goh). Dus zijn we erna naar hem toe gelopen en zijn we op het 'gratis' strand gaan liggen. We moesten die dag wel weer vroeg terug omdat we ook weer terug in Ojochal moesten komen en dat wel dik 2 uur duurt (met openbaar vervoer is het nog langer). Maar al met al heb ik die dag genoten.

De zondag hebben we eigenlijk rustig aan gedaan, we zijn naar Uvita gegaan en hebben ergens geluncht en zijn erna naar The Flutterby house gegaan om te chillen (ook wel fijn voor de verandering).

De week erop is er een groep van 3 jongens aangekomen en die wilde we wat wegwijs maken en dingen laten zien in de buurt. De zaterdag hadden we op de planning staan om naar Palmar Norte te gaan en zondag naar de Waterval in Uvita en daarna naar het Strand te gaan. Zaterdag hebben we wat geshopt en zijn rond het middag uur naar huis gegaan en zijn aan het zwembad gaan liggen. Zaterdag bij de waterval was het drastisch wel veranderd. Door het regenseizoen was het waterniveau heel erg gestegen en was het water heel wild. Je kon er niet echt in zwemmen doordat de stroming die van de waterval zo sterk was je naar de stenen duwde. 2 van de jongens zijn er nog vanaf gesprongen en de los was er wel snel vanaf omdat het water super koud was (voor onze standaarden dan). We hebben een taxi gepakt naar the Flutterby House en hebben daar wat gedronken en gegeten, wat ook maar goed was ook. Er was namelijk een tropische storm op komst. Heel heftig was het niet, het was vooral hele harde regen, maar er is door de wind en de regen wel een hele grote tak uit de boom gevallen. De tak heeft gelukkig net alles gemist, wij zaten wel in het richtveld en er stond een meisje net naast de tak toen hij naar benden kwam. Geluk hebben dus. Toen de boom op de grond lag werd hij wel door bijna alle mannen binnen een half uur opgeruimd en daarna kon de dagelijkse gang van het leven weer doorgaan. We zijn uiteindelijk niet meer naar het strand geweest vanwege het k*t weer.

Het weekend erop hadden we op de planning staan om de zaterdag naar Reptilandia in Dominical te gaan en daarna naar de Nauyaca waterval. Reptilandia is een soort dierentuin met alleen maar reptielen en amfibieen. Ik wilde nog heel graag een Eyelash Pit viper zien en die heb ik nu gezien. Helaas niet in het wild (ik denk dat dat nooit gaat gebeuren). Na Reptilandia zijn we uiteindelijk maar terug gegaan naar Dominical omdat de Nauyaca waterval een hike van 1.30 uur bleek te zijn en we allemaal alleen maar slippers aan hadden. We hebben toen maar wat gegeten in Dominical en zijn toen terug gegaan naar Ojochal.

De zondag zijn we naar het strand in Uvita geweest omdat ze die nog steeds niet gezien hadden. Hier wilde we gaan surfen maar dat hebben we achteraf niet meer gedaan. We hebben wat gezwommen en wat in de zon gelegen.

En het laatste weekend (vorige week) zijn Néomi en ik dus eindelijk gaan duiken. Het was ZOOO geweldig!! We zijn er letterlijk het hele land voor doorgereisd (van zuid naar noord Costa Rica en weer terug). Het was het dubbel en dwars waard. We zijn de vrijdag middag al vertrokken naar San José omdat we de zaterdag ochtend om 4 uur al in de auto naar Guanacaste moesten zitten. De busrit naar San José verliep redelijk soepel op een paar dingen na: de bus temperatuur op 16 graden stond de hele tijd (KOOUUDD!?!?) de buschauffeur even rustig geld ging zitten tellen tijdens het rijden (en ze rijden hier al als gekken) en er op het einde van de rit iemands frisdrank op ons (en de buschauffeur) heeft lopen lekker. We kwamen lekker plakkend de bus uit, hahah. Op het Tracopa bus station hebben we even moeten wachten tot de duikinstructeur ons oppikte (we sliepen in z'n ouders huis). In San José was het dus echt koud (24 graden, en dat met een korte broek en een hempje aan). En natuurlijk stonden de hongerige taxi chauffeurs er ook weer (die heb ik dus echt niet gemist!!). Als je bij de ene niet de taxi wilde probeerde gewoon de volgende het. Na een halfuur werden we dan toch opgepikt en we kregen eerst een verrassing. We gingen een biertje drinken in een kroeg in een populaire straat in San José. Het was een leuke alternatieve kroeg (met hele gore kunst aan de muur, haha) en ze brouwde zelf hun bier. Het bier was wat ik had gehad was een heel lekker tarwe biertje. Na het biertje zijn we richting z'n ouderlijk huis gegaan en daar zijn we eigenlijk gelijk het bed in gedoken omdat we zo moe waren (het was onderhand al 23 uur ofzo) en de wekker ging de volgende ochtend om 3.30 weer. De volgende ochtend was het toch wel even lastig om wakker te worden omdat er de hele nacht een haan had lopen kraaien vlakbij. Maar na een kop koffie ging het wel. De rit naar Guanacaste verliep heel soepel er duurde ook iets van 4 uur. In Guanacaste gingen we eigenlijk gelijk aan de gang. We moesten een duikuitrusting vinden die ons paste en zijn daarna direct het zwembad in gegaan om de beginselen te leren. In et zwembad was het nog wel spannend omdat we eerst onder water moesten leren ademen zonder bril. Je hangt dan echt 5 minuten onderwater zonder iets te zien of te doen. Maar later mochten we ook met bril erbij oefeningen doen. En uiteraard kregen we ook tips met wat je moet doen als er wat gebeurd of wat mis gaat. Rond 12 uur zijn we ergens gaan lunchen en om 1 uur zaten we op de boot voor onze eerste echte duik in de zee. De kleren en luchtfles die je moet dragen zijn wel echt heel zwaar dus dat was wel lastig om daar de eerste keer mee in het water te komen. Maar eenmaal in het water merk je niets meer van het gewicht. De eerste duik was heel gaaf, we hebben niet veel gezien (Niet qua vissen en koraal, koraal heb je hier sowieso bijna niet) maar het was gewoon de ervaring die het gaaf maakte. We zijn bij de eerste duik ongeveer 3 keer naar beneden en boven gegaan en tot ongeveer 8 meter diep. We hebben hier gedoken zonder wetsuit en dat kon makkelijk. Daarna zijn we naar een andere plaats gegaan en daar zijn we tot 12,5 meter gedoken met wetsuit. Dat was ook wel echt nodig want op een bepaald niveau daalt de water temperatuur drastisch. Die wetsuit aankrijgen is trouwens echt een HELL. Het is nog veel erger dan een skinny jeans en wiggelen heeft geen nut. Ik heb hem nog nat gemaakt(het zou dan makkelijker moeten gaan) maar het mocht niet baten. Na de duik zijn we terug gegaan naar ons appartement wat we hadden voor het weekend. Dit was echt absurd hoe groot en luxe het was voor wat we ervoor betaalde. We hadden 3 balkon's, 2 badkamers en een eigen grote keuken met woonkamer. We hebben er eigenlijk bijna geen gebruik van gemaakt maar toch. Toen we terugkwamen hebben we op het bovenste balkon genoten van de zonsondergang en zijn daarna gaan douchen om daarna uit eten te gaan (PIZZAAA!!) Na het eten begon de vermoeidheid wel goed in te slaan (bijna niet slapen en de hele dag heel erg actief bezig). Ik had die nacht geen probleem om in slaap te komen. De volgende ochtend konden we uitslapen (tot 7 uur, woo!!) We hebben ontbeten en kwamen iets te laat bij de duik winkel aan (tico time) maar de rest van de mensen waren er toch nog niet dus wij waren toch op tijd, hahaha. We hebben daar onze spullen gedropt en zijn weer richting de boot gegaan. We zijn deze dag naar Monkey Head Island gegaan en hebben daar omheen gezwommen (+- 2 km). Geen idee hoelang we daar over gedaan hebben maar het was heel cool, maar af en toe ook heel zwaar met de tegenstroming. We hebben tijdens de eerste duik zoveel vissen gezien. Er was een plek waar je echt omringd werd door honderden vissen, dat is echt buitengewoon om te zien. We hebben ook nog sting rays gezien van 3 meter (met staart erbij) en kogelvissen van ongeveer een halve meter groot (ik wist niet dat die zoooo groot konden worden). We zijn die duik tot 20 meter diep gegaan (daar is het dus echt koud). We zijn daarna weer aan boord van de boot gegaan en zijn naar een andere locatie waar we de laatste duik hebben gemaakt. Na de laatste duik had ik er wel echt moeite mee om mijzelf uit het water te krijgen. mijn armen waren zooo moe dat ik mijzelf bijna niet meer kon tillen. Gelukkig waren we daarna klaar. We zijn gaan lunchen en douchen in het appartement en rond 3.30 uur zijn we aan de terugweg begonnen naar San José. We moesten wel eerst langs een waterval, want we kregen de keus of de zonsondergang zien of naar een waterval, haha. Maar omdat de bus om 10 uur vertrok (dat dachten we in ieder geval) hadden we maar voor de waterval gekozen. Deze was wel echt mooi en super groot. De grootste die ik tot nu toe gezien heb en het was lekker verkoelend.

Na een korte stop zijn we weer verder gegaan op weg naar San José en eenmaal op het busstation kwamen we er achter dat de bus niet reed (alleen op vrijdag blijkbaar) Oh oh. We had geluk dat de duikinstructeur ons wilde helpen met een hotel/hostel vinden (het was die avond immers Vaderdag en hij was onderweg naar zijn ouders). We hebben uiteindelijk geslapen in een backpackers hostel en zijn de volgende ochtend om 5 uur opgestaan om nog een beetje bijtijds weer in Ojochal te zijn. Een hele wereld reis was het dit weekend dus (en ik was echt kapot van het weekend). Maar het was het 100% waard. En hij wil nu in juli nog een keer op Cano Island (waar we gesnorkeld hebben) gaan duiken. Hopelijk lukt het dat we mee kunnen dan kunnen mijn ouders snorkelen en ik duiken!!! (Duim dan voor mij dat ik een Manta Ray zie)

Voor dit weekend staan de Nauyaca Waterval in Dominical op de planning en zondag gaan we weer een keer volleyballen (dat hebben we al heel lang niet gedaan omdat de tijd begon te dringen en wij nog te veel willen zien en doen, hahah).

Dit was het wel weer zo'n beetje, maar volgens mij is dit wel genoeg leesvoer voorlopig hahahahah.