1,5 week verder
Door: Rochelle van Scheijndel
Blijf op de hoogte en volg Rochelle
06 Maart 2016 | Costa Rica, Ojochal
Nou, 1,5 week in Costa Rica en de tijd lijkt te vliegen.
Ik heb nog niet het gevoel alsof ik hier echt aan het werk ben en 20 weken ga blijven. We werken hier harder dan de locals zelf, maarja hoe kan het dan ook anders, de mentaliteit hier is mañana mañana. De tochten die we hier doen zijn leuk en voelen ook niet als werk aan. We krijgen naast stage genoeg tijd om ook nog voor ons zelf dingen te doen wat ook fijn is.
De week zijn we ook voor het eerst op pad geweest om in het gebied rond te kijken. Maandag is Koen voor het eerst met 2 locals mee door de Balso rivier gelopen (letterlijk door de rivier) op GPS punten op te slaan waar otters kunnen zitten. Hij is halverwege gekomen omdat de rivier vrij lang is en het best zwaar is om daar doorheen te lopen (op zijn verhalen afgaand, ik heb het namelijk niet gedaan).
Dinsdag ben ik 's ochtends mee gegaan met de locals om naar de krokodillen en kaaiman punten te kijken en wat hun precies gelopen wordt. Het was deels langs het strand wat hier praktisch achter ligt en nog wat zijpaadjes in. Ik ben zelfs nog in een stuk moeras weg gezakt tot aan mijn knieën (best verfrissend moet ik zeggen) maar gelukkig kon ik er ook zelf om lachen. Moet ik maar achter de locals aan lopen en niet een stuk ernaast, hahah. Dinsdag avond hebben we ook de Caiman nights gelopen (zoals hun het hier noemen) om ogen te spotten. Dat was precies dezelfde wandeling als overdag maar dan in de avond. Gelukkig hoef je hier niet te wachten tot het nacht en dus donker is, want om 7 uur is het hier al pikkie donker. Tijdens onze wandeling hadden we wel 1 probleempje het was bijna high tide dus we rende bijna praktisch het strand over om aan de andere kant te komen. Anders konden we er niet meer komen en ook niet meer terug. Tijdens het lopen heb je trouwens wel echt lampen nodig omdat je anders echt niks ziet. In het begin was het best wel spannend maar er is eigenlijk niets bijzonders aan. Er lopen over het strand vooral heel veel grote krabben die je voor je weg ziet rennen. De locals ving er een om ons te laten zien en toen wilde Koen ook. Alleen was hij niet snel genoeg en volgens mij durfde hij ook niet helemaal omdat hij bang was om geknepen te worden. We hebben deze avond 7 paar ogen gezien en het waren allemaal kleine kaaimannetjes. Helaas kan je het 's nachts niet goed zien en kan je dus ook niet goed foto's maken ervan. Voor de rest zitten er 's nachts echt suuuuuper veel muggen. Als je Caiman nights gaat lopen moet je echt een lange broek dragen en ook een shirt met lange mouwen (de temperatuur valt 's nachts wel mee) en je moet echt overal DEET spuiten. Je wordt al lek geprikt 's nachts maar als je het niet doet ga je volgens mij echt dood.
Woensdag is Koen het laatste stuk van de Balso river afgegaan voor zijn GPS punten. Aan het einde (of begin 'tis maar hoe je het bekijkt), van de Balso river zit ook een waterval. Koen is daar even gestopt en in het water gaan zwemmen met kleren aan (hier ben ik wel jaloers om dat hij de waterval heeft gezien).
Donderdag zijn we gaan kajakken over de Terreba rivier, daar worden vaak best veel kaaimannen en krokodillen gevangen en zitten ze schijnbaar ook heel veel. We gingen met zijn vijven en hadden 4 kajaks. Er was er eentje voor 2 personen en daar gingen Néomi en ik in. In elke kajak zit ook een zakje of een opberg ruimte waar je je spullen "droog" kunt opbergen, dat is gewoon de binnenkant van je kajak. Het begin van het kajakken was best zwaar, veel golven en veel water wat je kajak inslaat. Eenmaal op de goede weg ging het wel goed, we waren alleen niet zo snel en onze kajak hard de rare neiging om naar links te gaan. We snapte er allebei niets van want we leunde allebei naar rechts en hij ging nog steeds naar links. Na een hele tijd van dat gekneuter om de kajak recht te houden sloegen we om. Dat was best een verfrissing en gelukkig had ik mijn bikini aangetrokken (Mijn bikini topje draag ik hier eigenlijk altijd omdat als je hier iets gaat doen je in no time nat bent van het zweet.) Helaas konden we de kajak niet meer in omdat het te diep was. Dus gingen we uiteindelijk maar naar de kant. Toen ik mijn spullen uit mijn "droge" opbergruimte wilde halen kwam ik er dus achter dat dat heeeeleeemaal vol met water zat. Dat hoort niet, das pek kajak lek. En helaas zat mijn mobiel in dat vak, en die is overleden, maar gelukkig ben ik goed verzekerd. Nou voordat we verder konden moesten we dus de kajak leeg laten lopen, wat best wel lang duurde, maar het lukte. We hebben ook even van kajak gewisseld. ik kreeg een eenpersoons en Néomi ging met een van de locals in de dubbele. Eenmaal weer aan de gang ging het wel goed, Koen en ik hebben nog een wedstrijdje gehouden wie sneller was en uiteindelijk gingen we maar met water spetteren. Voor mij maakte het toch niet uit, ik was toch al nat. Helaas ging dit bij Koen niet helemaal goed, want helaas is hij toen omgeslagen, hahaha. Ook wat verfrissing voor hem. Na een tijdje moesten alleen weer de kajak leeg laten lopen. Dat was gelijk ook onze laatste stop (goddank want het kost best wel wat kracht van je armen). Op deze stop gingen we even zwemmen, nog even verder afkoelen tussen de kaaimannen en krokodillen. Uiteindelijk moesten we ook nog terug, en dat ging gelukkig in een keer. De rest van de dag hebben we eigenlijk niet zo veel gedaan omdat we best wel moe waren en vrijdag was gewoon een dagje typen aan stage.
Zaterdag zijn we met z'n 3e naar Uvita gegaan. We hadden contant geld nodig, ik wilde even voor een nieuwe mobiel kijken en we wilde even voor kleren kijken. Ik heb iets te veel warme kleren bij, lange broeken draag we alleen 's avonds tegen de muggen en daar heb ik er aardig van wat mee, hehe. De bussen rijden hier nooit op tijd en komen rustig 10 minuten te vroeg of 50 minuten te laat (mañana mañana hahah). Dus je moet aardig wat tijd verspillen aan wachten. De eerste bus kwam iets van 20 minuten te laat en de bus terug 50 minuten te laat. Ik zal nooit meer zeuren in Nederland op de bussen of treinen. Vanuit Reserva Playa Tortuga hadden we gehoord hoe de bus moest rijden dus we wisten ongeveer wanneer we eruit moesten. Helaas reed de bus anders en kwamen we iets verder achteraan uit. De winkels hier zitten zitten trouwens gewoon langs de snelweg. Iedereen loopt gewoon langs de snelweg om ergens te komen en ja je moet wel eens oversteken. Gelukkig zijn de wegen niet zo druk als in Nederland maar ze rijden wel als gekken, rare fratsen die ze hier uithalen. In Uvita hebben we even rond gekeken, wat gegeten en naar het strand gelopen maar niet opgegaan. Je moet betalen om het strand op te komen omdat het een National Park is en het was al te laat dus we gaan nog een andere dag terug.
En last but not least, vandaag, zondag, zijn we naar El Mono Feliz, gelopen, dit is een hotel in de buurt wat van Nederlanders is. Hier hebben we even zitten kletsen en wat gedronken. We hebben ook nog een rondleiding gekregen over het terrein en hebben we onze eerste kaaiman gezien (Charles heet hij). Voor de rest hebben we deze dag nog gezwommen.
And that's it for now! I'll Keep you posted
Ik heb nog niet het gevoel alsof ik hier echt aan het werk ben en 20 weken ga blijven. We werken hier harder dan de locals zelf, maarja hoe kan het dan ook anders, de mentaliteit hier is mañana mañana. De tochten die we hier doen zijn leuk en voelen ook niet als werk aan. We krijgen naast stage genoeg tijd om ook nog voor ons zelf dingen te doen wat ook fijn is.
De week zijn we ook voor het eerst op pad geweest om in het gebied rond te kijken. Maandag is Koen voor het eerst met 2 locals mee door de Balso rivier gelopen (letterlijk door de rivier) op GPS punten op te slaan waar otters kunnen zitten. Hij is halverwege gekomen omdat de rivier vrij lang is en het best zwaar is om daar doorheen te lopen (op zijn verhalen afgaand, ik heb het namelijk niet gedaan).
Dinsdag ben ik 's ochtends mee gegaan met de locals om naar de krokodillen en kaaiman punten te kijken en wat hun precies gelopen wordt. Het was deels langs het strand wat hier praktisch achter ligt en nog wat zijpaadjes in. Ik ben zelfs nog in een stuk moeras weg gezakt tot aan mijn knieën (best verfrissend moet ik zeggen) maar gelukkig kon ik er ook zelf om lachen. Moet ik maar achter de locals aan lopen en niet een stuk ernaast, hahah. Dinsdag avond hebben we ook de Caiman nights gelopen (zoals hun het hier noemen) om ogen te spotten. Dat was precies dezelfde wandeling als overdag maar dan in de avond. Gelukkig hoef je hier niet te wachten tot het nacht en dus donker is, want om 7 uur is het hier al pikkie donker. Tijdens onze wandeling hadden we wel 1 probleempje het was bijna high tide dus we rende bijna praktisch het strand over om aan de andere kant te komen. Anders konden we er niet meer komen en ook niet meer terug. Tijdens het lopen heb je trouwens wel echt lampen nodig omdat je anders echt niks ziet. In het begin was het best wel spannend maar er is eigenlijk niets bijzonders aan. Er lopen over het strand vooral heel veel grote krabben die je voor je weg ziet rennen. De locals ving er een om ons te laten zien en toen wilde Koen ook. Alleen was hij niet snel genoeg en volgens mij durfde hij ook niet helemaal omdat hij bang was om geknepen te worden. We hebben deze avond 7 paar ogen gezien en het waren allemaal kleine kaaimannetjes. Helaas kan je het 's nachts niet goed zien en kan je dus ook niet goed foto's maken ervan. Voor de rest zitten er 's nachts echt suuuuuper veel muggen. Als je Caiman nights gaat lopen moet je echt een lange broek dragen en ook een shirt met lange mouwen (de temperatuur valt 's nachts wel mee) en je moet echt overal DEET spuiten. Je wordt al lek geprikt 's nachts maar als je het niet doet ga je volgens mij echt dood.
Woensdag is Koen het laatste stuk van de Balso river afgegaan voor zijn GPS punten. Aan het einde (of begin 'tis maar hoe je het bekijkt), van de Balso river zit ook een waterval. Koen is daar even gestopt en in het water gaan zwemmen met kleren aan (hier ben ik wel jaloers om dat hij de waterval heeft gezien).
Donderdag zijn we gaan kajakken over de Terreba rivier, daar worden vaak best veel kaaimannen en krokodillen gevangen en zitten ze schijnbaar ook heel veel. We gingen met zijn vijven en hadden 4 kajaks. Er was er eentje voor 2 personen en daar gingen Néomi en ik in. In elke kajak zit ook een zakje of een opberg ruimte waar je je spullen "droog" kunt opbergen, dat is gewoon de binnenkant van je kajak. Het begin van het kajakken was best zwaar, veel golven en veel water wat je kajak inslaat. Eenmaal op de goede weg ging het wel goed, we waren alleen niet zo snel en onze kajak hard de rare neiging om naar links te gaan. We snapte er allebei niets van want we leunde allebei naar rechts en hij ging nog steeds naar links. Na een hele tijd van dat gekneuter om de kajak recht te houden sloegen we om. Dat was best een verfrissing en gelukkig had ik mijn bikini aangetrokken (Mijn bikini topje draag ik hier eigenlijk altijd omdat als je hier iets gaat doen je in no time nat bent van het zweet.) Helaas konden we de kajak niet meer in omdat het te diep was. Dus gingen we uiteindelijk maar naar de kant. Toen ik mijn spullen uit mijn "droge" opbergruimte wilde halen kwam ik er dus achter dat dat heeeeleeemaal vol met water zat. Dat hoort niet, das pek kajak lek. En helaas zat mijn mobiel in dat vak, en die is overleden, maar gelukkig ben ik goed verzekerd. Nou voordat we verder konden moesten we dus de kajak leeg laten lopen, wat best wel lang duurde, maar het lukte. We hebben ook even van kajak gewisseld. ik kreeg een eenpersoons en Néomi ging met een van de locals in de dubbele. Eenmaal weer aan de gang ging het wel goed, Koen en ik hebben nog een wedstrijdje gehouden wie sneller was en uiteindelijk gingen we maar met water spetteren. Voor mij maakte het toch niet uit, ik was toch al nat. Helaas ging dit bij Koen niet helemaal goed, want helaas is hij toen omgeslagen, hahaha. Ook wat verfrissing voor hem. Na een tijdje moesten alleen weer de kajak leeg laten lopen. Dat was gelijk ook onze laatste stop (goddank want het kost best wel wat kracht van je armen). Op deze stop gingen we even zwemmen, nog even verder afkoelen tussen de kaaimannen en krokodillen. Uiteindelijk moesten we ook nog terug, en dat ging gelukkig in een keer. De rest van de dag hebben we eigenlijk niet zo veel gedaan omdat we best wel moe waren en vrijdag was gewoon een dagje typen aan stage.
Zaterdag zijn we met z'n 3e naar Uvita gegaan. We hadden contant geld nodig, ik wilde even voor een nieuwe mobiel kijken en we wilde even voor kleren kijken. Ik heb iets te veel warme kleren bij, lange broeken draag we alleen 's avonds tegen de muggen en daar heb ik er aardig van wat mee, hehe. De bussen rijden hier nooit op tijd en komen rustig 10 minuten te vroeg of 50 minuten te laat (mañana mañana hahah). Dus je moet aardig wat tijd verspillen aan wachten. De eerste bus kwam iets van 20 minuten te laat en de bus terug 50 minuten te laat. Ik zal nooit meer zeuren in Nederland op de bussen of treinen. Vanuit Reserva Playa Tortuga hadden we gehoord hoe de bus moest rijden dus we wisten ongeveer wanneer we eruit moesten. Helaas reed de bus anders en kwamen we iets verder achteraan uit. De winkels hier zitten zitten trouwens gewoon langs de snelweg. Iedereen loopt gewoon langs de snelweg om ergens te komen en ja je moet wel eens oversteken. Gelukkig zijn de wegen niet zo druk als in Nederland maar ze rijden wel als gekken, rare fratsen die ze hier uithalen. In Uvita hebben we even rond gekeken, wat gegeten en naar het strand gelopen maar niet opgegaan. Je moet betalen om het strand op te komen omdat het een National Park is en het was al te laat dus we gaan nog een andere dag terug.
En last but not least, vandaag, zondag, zijn we naar El Mono Feliz, gelopen, dit is een hotel in de buurt wat van Nederlanders is. Hier hebben we even zitten kletsen en wat gedronken. We hebben ook nog een rondleiding gekregen over het terrein en hebben we onze eerste kaaiman gezien (Charles heet hij). Voor de rest hebben we deze dag nog gezwommen.
And that's it for now! I'll Keep you posted
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
